Jonge winter

Het landschap ligt achterover
Gevloerd en onderdanig
Te wachten op een dik pak sneeuw
De groei is er uit

Het krimpt inéén van zelfbescherming
Er is geen weg terug
Lijfsbehoud is het enige wat telt
Het groen verbleekt

De vogels lijden mee
Maar passen zich aan
Oude tractorsporen laten zich zien
En geven weer hoop

De winter is nog jong en zalvend
Mild en collegiaal zijn de bomen
Zij zijn kaal en bot geschoren
Maar houden het hoofd recht
​
De rookpluimen in de verte
Doen hun best om gezien te worden
Ze verraden het leven hierna
Van groene zomers